Er even helemaal tussen uit.

Het is ons gelukt om er even een paar dagen tussen uit te gaan. Hoe fijn is het soms om even helemaal zelf te bepalen wie we zien of spreken. Het lukte mijn vriendin om een logiesplek te vinden wat volledig contactvrij was.
In de tuin van deze bed&breakfast was een oude hooi kap voorzien van buitenmuren, isolatie, deuren, centrale verwarming en zelf een (gezamenlijke) douchevoorziening. Doordat er ook een keukenblok en elektrisch kookplaatje in zat konden we volledig zelfstandig leven. De andere accommodaties waren leeg, zodat de douche en toiletvoorziening ook volledig tot onze beschikking waren.
De eigenaresse van het logeeradres en mijn vriendin waren na telefonisch overleg overeengekomen dat we volledig zonder persoonlijk contact konden verblijven. Het voordeel van de huidige betaalmanieren. Maar dit gaat uiteraard niet zonder elkaars vertrouwen.
En zo ontdekken we steeds meer manieren om gastvrij, doch contactvrij met elkaar om te gaan. In dit geval hebben we niet het gevoel gehad dat we ook maar iets tekort gekomen zijn. Want dat er in deze tijd geen ontbijt gebracht wordt, dat begrepen we gelukkig zelf ook nog wel.
Hoe kijk jij aan tegen de nieuwe manieren van gastvrijheid?? Laten het ons weten via www.nestorceesjan.nl.

Eerlijk duur het langst

Laatst had ik een afspraak met een vastgoedmannetje. Soms moet dat even. Hoewel dit soort dingen bij mij altijd met gepaste tegenzin worden georganiseerd. Ik hou er niet van. Van die gladde mannetjes in te grote auto’s. Die altijd net te vriendelijk zijn. Naar je mond praten. Maar het tegenovergestelde doen. En dan beweer ik dat ik geen vooroordelen heb.

In deze kwam er ook een keurige man aan de deur. Maar totaal niet passend in het beeld zoals ik net heb geschetst. En man die de zaken niet mooier maakten dan ze zijn. En nog voor ik hem een kop koffie had ingeschonken had hij mijn vertrouwen al weten te winnen. Niet door slijmerij, maar door eerlijkheid. Beloofde geen gouden bergen.

Eerlijk en oprecht is een groot gedeelte van gastvrijheid. Is een bestelde trui niet zeker te weten binnen vijf werkdagen geleverd. Beloof dat ook niet. Komen er passanten in uw restaurant terwijl de bonnen nog uit de keuken hangen. Beloof ze geen tafel.

Ben jij altijd eerlijk tegen je gast of klant? Of tegen jezelf? Laat ons met je mee kijken. www.nestorceesjan.nl

Klassieke gastvrijheid anno vandaag,

Hoe goed is deze slogan al! Nog voor we wisten hoe toepasselijk deze zou worden.
Door de vele veranderingen in het gastheerschap kijken wij graag met jullie en jullie collega’s naar de ideale manier van werken binnen jullie bedrijf.
Samen lachen om de situaties die we al hebben mee gemaakt. Maar ook bespreken met elkaar hoe we het op een meest gastvrije manier oplossen.
Dat we door de aangepaste regels niet meer gastvrij kunnen zijn is natuurlijk onzin. Maar hoe we deze gastvrijheid kunnen overbrengen is even weer zoeken. Door met jullie situaties te schetsen, het gesprek aan te gaan, sketches neer te zetten, gaan we binnen jullie bedrijf de beste manier vinden.
Zet de deur voor ons open. En laat ons een dag mee draaien. Een bijdrage in de reiskosten, een lekkere bak koffie en een koude oude jenever na afloop. Meer vragen we in dezen niet.
Leuk om kennis te maken,

Wat mail met je kan doen

Nu door de omstandigheden de wandelvierdaagse niet doorgaan is er wel de mogelijkheid om een alternatieve wandelvierdaagse te lopen. Niet massaal maar met een klein gezelschap. Op afstand. Eigen verantwoordelijkheid. Maar wel voor de medaille. En daar ging het mijn zoon om. Die medaille. Gevraagd door een vriendje of ze samen mochten lopen. Dat vond ik nog net iets te snel voor een zeven jarige. Maar ook de moeder van het vriendje zag vier keer vijf kilometer wandelen wel zitten.
Vier superleuke wandelingen via de website van eroutes.nl verder was het een beetje de vraag hoe we nu aan de medaille komen. Zeker omdat mijn oude telefoon het niet vol hield om de hele route te lopen. En deze eerste route dus niet was opgeslagen.
Gelukkig was er een mailadres beschikbaar. En dus kon ik mijn vraag makkelijk stellen.
Het enthousiasme van het antwoord maakte dat ik de hele dag vrolijk was. Een nette reactie met vrolijkheid in de boventoon. Met volledig bevredigend antwoord. Dat vroeg om een bedankreactie. En zelfs deze reactie werd met het zelfde enthousiasme beantwoord.
Dat maakt dat ik het alleen maar kan aanbevelen om de alternatieve wandelvierdaagse te gaan doen.
Mocht jij willen weten hoe buitenstaanders naar jou bedrijf kijken. Laat ons mee kijken. Informeer naar de mogelijkheden. www.nestorceesjan.nl.

Veilig voelen

Na een dag tuinieren heerlijk even een biertje drinken op een terras. Even wat mensen om me heen na een dag alleen te zijn geweest met al mijn gedachten. Gedachten zoals hoe een invulling te geven aan de nieuwe gastvrijheid, de 1,5 meter gastvrijheid.
Aangekomen bij het terras hoop ik dat ze daar het wiel hebben uitgevonden mbt deze gastvrijheid.
Bij een balie word ik opgevangen en begint het kruisverhoor over gezondheid, mijn huishouden en of ik me wel realiseer dat het personeel binnen die 1,5 meter komt. Heel keurig, maar het voelt zo onwennig.
De jongeman van de balie brengt me naar het terras en draagt me over aan de dame van de bediening. Ik krijg een plek toegewezen en zal daar moeten blijven zitten. Vervolgens komt een ander meisje me de kaart brengen die ze van een stapel op het buffet pakt.
Mn biertje is snel besteld en snel gebracht door een aardige jongeman. Het voelt alsof ik op een lopende band zit waar ieder een handeling aan mij moet verrichten. Ondertussen zijn er 4 mensen binnen de 1,5 meter geweest.
De 5de persoon komt met me afrekenen. Het is een dame die bij mijn vorig bezoek in januari opgevallen was. Ze was toen erg spontaan en zeer gastvrij. Ik vraag haar hoe ze het vindt, werken met al die regels. Er komt een ingestudeerd antwoord waarin ze laat weten dat ze van de gasten hoort dat ze zich veilig voelen bij deze manier van werken……
Het biertje was heerlijk en ik verlaat het terras. Zal “je veilig voelen” de nieuwe vorm van gastvrijheid worden?
Zet de deur voor ons open. We kijken met jullie mee naar de veilige gastvrijheid bij jullie in het bedrijf.

Sorry voor het wachten…..

Heel langzaam start Nederland weer op na deze vervelend situatie. Op steeds meer plekken kun je consumpties to go halen. Mits we ons houden aan de regels van de RIVM.
Tijdens mijn wekelijkse boodschappenrondje vond ik dan ook dat ik me mocht trakteren op een lekker kopje koffie van een specialist. Buiten, naast de deur, hangt keurig een vrolijk briefje met de regels van nu. Het is een klein zaakje dus mag er maar één gast tegelijk naar binnen om te bestellen. En het liefst buiten even wachten op je bestelling.
Op het moment dat ik aan kom zie ik dat er een jongen net staat te bestellen. Waarschijnlijk was hij er op uit gestuurd door de collega’s om wat lekkers te halen. Want zijn bestelling was groter dan voor hem alleen. Geduldig wacht ik buiten tot ik aan de beurt ben. Stap even opzij om de jongen met zijn koffies voorbij te laten gaan en ga naar binnen om te bestellen.
“Sorry voor het wachten” is het eerste wat de jonge dame achter de toog mij op een vrolijke en vriendelijke toon zegt. Nog voor dat ze me begroet. Ik was een beetje verbaast over haar excuses. Want er staat duidelijk aangegeven dat er maar één gast tegelijk binnen mag. Dus geef ik voorzichtig aan dat ik haar verontschuldiging niet nodig vind. Waarop ze super reageert met de mededeling: “Ik vind van wel, want dit is toch niet onze manier om mensen te ontvangen”
Juist in deze tijd is meeleven en denken belangrijker dan ooit. Zowel voor de gastvrouw als voor de gast. Dat stukje vriendelijkheid is nu nog meer waard. Want wat kun je als gast meer verdragen als je vriendelijk en vrolijk begroet wordt.
Wil je ook dat we kijken hoe het bij jou in je zaak gaat. In deze rare 1,5 meter maatschappij. Laat het ons weten in het contactformulier. www.nestorceesjan.nl

Alarm bij binnenkomst.

Een zaterdagmiddag vrij. En dat geeft me de gelegenheid even het centrum van de stad in te wandelen. Het is guur en koud. Dus de lekkere dikke trui die ik vorige week in de aanbieding heb gekocht aan. Lekker warm onder de jas, sjaal om, handschoenen aan en gaan…
Bij een pup up store van een bekende kledingzaak wil ik even zien of ik er nog een voordeeltje kan scoren. Maar heb een beetje binnenstap angst. Dit heeft helemaal niets te maken met de winkel. Maar met het feit dat ik inmiddels drie winkels heb gehad waarbij het alarm al afging bij het binnen gaan. En dat geeft je een ongemakkelijk gevoel. Hoewel bij geen van de drie voorgaande winkels er werd gereageerd op het alarm. (Ik had toch ook naar buiten kunnen gaan met een aantal goederen onder mijn jas….?? )

Toch stap ik naar binnen. Het is namelijk een kledingwinkel waar ik vaak slaag voor goede kleding. En ja hoor. Er stapt meteen een vriendelijke dame op me af. Ik verontschuldig me voor het laten afgaan van het alarm en vraag hoe het zou kunnen dat het alarm al af gaat voor ik iets in mijn tas heb gedaan. Voor we het wisten waren we samen aan het fantaseren wat er zou kunnen gaan gebeuren als ik nu weer de winkel zou uit lopen.

Dan zorg ik er voor dat ik je meteen bij de kraag vat. En dat ik in het beeld van de camera jou goed te grazen neem. Je op de grond werk en je flink overmeester. En dan ben ik lekker de held van de winkel. Waren haar woorden. Dus ik spartel nog tegen: “maar je hebt nu toch al gezien dat ik al afging bij binnenkomst… “ En met een grote glimlach kreeg ik terug. “Ja, dat weet ik, maar geloof dat jij het wel zou kunnen waarderen.” We schoten samen in een smakelijke lach en zagen het geloof ik beide voor ons.

De mooie kleding was helaas niet meer in mijn maat beschikbaar. En onvoldane zaken ben ik weer naar buiten gelopen. Het alarm ging weer af. Er gebeurde niets. Maar ben wel een super spontaan verhaal rijker. En denk met een grote glimlach aan deze kledingzaak terug.

Zo werkt dat niet mevrouwtje

Mijn ouders hebben mij de naam Kees Jan mee gegeven. Twee oer Hollandse jongensnamen. Die ik met trots uitspreek. Dus op het moment dat ik de helpdesk van een niet verder te noemen provider bel en mij voorstel met Kees Jan hoop je dat de naam gehoord wordt.

In dit geval ging de heer aan de andere kant enthousiast met zijn verhaal beginnen. “Ik kijk meteen even voor u mevrouw. Wat is uw geboortedatum?” Toch gek om na het voorstellen met de naam Kees Jan met mevrouw aangesproken te worden. Maar ik, netjes zoals ik ben, corrigeer netjes “het is meneer” en noemde mijn geboorte datum.

“Het kan zijn dat het aan uw modem ligt mevrouw. Het lukt me al niet om mee te kijken.” Dus ik dacht, ik waag er nog een poging aan. “Het is meneer, maar dat geeft verder niet.” Waarop zijn reactie:”Wat voor kleur kastje hebt u mevrouw?” Toen gaf ik op. En liet me verder maar gewoon aanspreken met mevrouw. En alle bijbehorende denigrerende opmerkingen van dien. Alsof een vrouw niet zou kunnen begrijpen waar het over gaat.

Gastvrijheid zit in alles. Zet de deur voor ons open. En we kijken graag met u mee. www.nestorceesjan.nl

En dan zit je thuis

Dit is de index.php page